- мабдаъ
- [مبدأ]а1. ҷои оғоз, ҷои пайдоиш; асл, асос, маншаъ2. аввали ҳар чиз ва ҳар кор; оғоз, ибтидо; мабдаи ҳаракат нуқтаи оғози ҳаракат
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.